|
1. Hier lieg ich nun, o Vater aller Gnaden,
vor deinem Thron mit Sündenlast beladen,
mein eigen Herz schilt mich ins Angesicht,
doch schrei ich noch: Ach Gott, verstoß mich nicht! |
1. Padam tuć ja ninie, o Oćcze wszej łaskawości,
przede stolicą Twoją pod brzemieniem grzeszności,
gromi mię wobec obliczności me sierce zgoła,
przeto wciąż: Ach, Boże, nie wyrzekaj się mię! wołam. |
|
2. Hier lieg ich nun, mein Gott, zu deinen Füßen,
ach lasse mich der süssen Huld geniessen,
mit welcher du die Deinen oft erquickst,
und ihnen Licht, Trost, Freud und Kraft zuschickst. |
2. Padam tuć ja ninie, mój Boże, przed stopy Twemi,
ach, daj się poznać słodkimi czyny łaskawemi,
któremi częstokroć Twoim dawasz pokrzepienie,
dając jim światłość, radość, siłę a pocieszenie. |
