|
Cantata BWV 178
Wo Gott derr Herr nicht bei uns hält
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 178 - Skoro Bóg, Pan, z nami nie przebywa |
|
Okazya: 8 Niedziela po Święcie Zesłania Ducha Świętego |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
1. Coro |
1. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Oboe I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Wo Gott der Herr nicht bei uns hält,
Wenn unsre Feinde toben,
Und er unser Sach nicht zufällt
Im Himmel hoch dort oben,
Wo er Israel Schutz nicht ist
Und selber bricht der Feinde List,
So ist's mit uns verloren. |
Skoro Bóg, Pan, z nami nie przebywa,
gdaż nasze szaleią wrogi
a dla rzeczy naszey Onci nics nie zrobi
tamo, w Niebie wysokim, skoro nie bywa
Onci Izraelowi obroną, schronieniem
ni zniszczy trucizny wroga swym ramieniem,
kres wtenczas z nami nastawa. |
| |
|
2. Choral e Recitativo A |
2. Chór z recytatywem (Alt) |
|
Continuo |
|
Was Menschenkraft und -witz anfäht,
Soll uns billig nicht schrecken;
Denn Gott der Höchste steht uns bei
Und machet uns von ihren Stricken frei.
Er sitzet an der höchsten Stätt,
Er wird ihrn Rat aufdecken.
Die Gott im Glauben fest umfassen,
Will er niemals versäumen noch verlassen;
Er stürzet der Verkehrten Rat
Und hindert ihre böse Tat.
Wenn sie's aufs klügste greifen an,
Auf Schlangenlist und falsche Ränke sinnen,
Der Bosheit Endzweck zu gewinnen;
So geht doch Gott ein ander Bahn:
Er führt die Seinigen mit starker Hand,
Durchs Kreuzesmeer, in das gelobte Land,
Da wird er alles Unglück wenden.
Es steht in seinen Händen. |
Cóż obmyśla siła człecza a umysł iego
nie winno nam przydać strachu naymnieyszego.
Przeto Bóg Naywyższy przy nas stawa
a z onych sideł nas wyrywa.
Onci na nawirzchnim stolcu zasiada,
odkrytą przed Nim onych rada.
Boga mocno trzymaiącym się we wierze
w żaden czas Onci nie ostawi, od nich nie odbieży.
W niwecz onci obróci niegodziwych sprawy
a uczynek ich nikczemny zdławi.
Skoro działaią w przebiegłości
Trucizną wężową kłamliwego sprzysiężenia
dosiąc nikczemnego pragną zamierzenia;
obrać Bóg inszą drogę w możności:
swoich Onci dłonią mocarną wodzi,
przez morze Krzyża w ląd przyrzeczony szlak łodzi,
wszelkie zażegna nieszczęsności.
w Iego spoczywa to dłoniach. |
| |
|
3. Aria B |
3. Aria (Bas) |
|
Violino I/II all' unisono, Continuo |
|
Gleichwie die wilden Meereswellen
Mit Ungestüm ein Schiff zerschellen,
So raset auch der Feinde Wut
Und raubt das beste Seelengut.
Sie wollen Satans Reich erweitern,
Und Christi Schifflein soll zerscheitern. |
Podobnież iako dzikie fale morza
roztrzaskać korab chcą gwałtownie,
tako y biie zapalczywość wraża
a zawłaszcza duszne dobra nayprzednie.
Ony chcąć Szatana Królestwo rozszerzyć
a w nawę Chrystusów , czyniąc wrak z oney, uderzyć. |
| |
|
4. Choral T |
4. Chorał (Tenor) |
|
Oboe d'amore I/II, Continuo |
|
Sie stellen uns wie Ketzern nach,
Nach unserm Blut sie trachten;
Noch rühmen sie sich Christen auch,
Die Gott allein groß achten.
Ach Gott, der teure Name dein
Muß ihrer Schalkheit Deckel sein,
Du wirst einmal aufwachen. |
Nękaią nas by odstępników,
nastawaią na żywot, pragną krwie;
atoli! Krześciianami bydź szczycą się,
w poczet się Boga liczą służebników
wielkich. Ach, Boże, drogie Twoie imię
fasadą swoich przewrotności czynią,
stąd dnia pewnego powstaniesz. |
| |
|
5. Choral e Recitativo B T A |
5. Chorał z recytatywem (Bas, Tenor, Alt) |
|
Continuo |
|
Coro:
Auf sperren sie den Rachen weit, |
Chorał:
Oto z szeroko roztwartemi paszczęki |
|
Bass:
Nach Löwenart mit brüllendem Getöne;
Sie fletschen ihre Mörderzähne |
Bas:
Na wzór lwów ryki z siebie wydaią;
mordercze kły swe obnażaią |
|
Coro:
Und wollen uns verschlingen. |
Chorał:
dybią, iżby nas pożarli. |
|
Tenor:
Jedoch, |
Tenor:
Atoli, |
|
Coro:
Lob und Dank sei Gott allezeit; |
Chorał:
W każdy czas Bogu sława a dzięki, |
|
Tenor:
Der Held aus Juda schützt uns noch, |
Tenor:
Mąż dzielny Iudski z tarczą przy nas stoi, |
|
Coro:
Es wird ihn' nicht gelingen. |
Chorał:
nie przydzie, iżby do kresu dotarli. |
|
Alt:
Sie werden wie die Spreu vergehn,
Wenn seine Gläubigen wie grüne Bäume stehn. |
Alt:
ci zczezną by otręby przy młóceniu,
podczas gdy ostaną się by drzewa zielone wierni Iego wierzeniu. |
|
Coro:
Er wird ihrn Strick zerreißen gar
Und stürzen ihre falsche Lahr. |
Chorał:
Onci im sidła rozszarpie cale
a nauki onych fałeszne obali. |
|
Bass:
Gott wird die törichten Propheten
Mit Feuer seines Zornes töten
Und ihre Ketzerei verstören. |
Bas:
Oto Bóg bezrozumnych proroków
ogniem wytraci swey zapalczywości
a pomięsza ich nieprawowierności. |
|
Coro:
Sie werden's Gott nicht wehren. |
Chorał:
Nie obronią tych przez Bogiem. |
| |
|
6. Aria T |
6. Aria (Tenor) |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Schweig, schweig nur, taumelnde Vernunft!
Sprich nicht: Die Frommen sind verlorn,
Das Kreuz hat sie nur neu geborn.
Denn denen, die auf Jesum hoffen,
Steht stets die Tür der Gnaden offen;
Und wenn sie Kreuz und Trübsal drückt,
So werden sie mit Trost erquickt. |
Zamilkni, zamilkni więc, rozsądku tchnący niestałością!
Źle prawisz, iakoby świątobliwi bydź straconemi mieli,
oto Krzyż iedno obdarował onych żywota nowością.
Gdaż onym, co w Iesusie dufność położyć chcieli
dźwierze klemencyi w czas każdy roztworzone;
a skoro bywaią ode Krzyża a biady dawione
będąć pocieszeniem oto pokrzepione. |
| |
|
7. Coro |
7. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Corno e Oboe I/II e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Viola col Tenore, Continuo |
|
Die Feind sind all in deiner Hand,
Darzu all ihr Gedanken;
Ihr Anschläg sind dir, Herr, bekannt,
Hilf nur, dass wir nicht wanken.
Vernunft wider den Glauben ficht,
Aufs Künftge will sie trauen nicht,
Da du wirst selber trösten. |
Wszytkie wrogi w Twey dłoni zamknione
razem z zamysłami swemi;
nastawania ich Tobie, Panie, znane
wspomóż iedno, iżbyśmy nie byli zagubieni.
Umysł się przeciwstawia myśli wierzącey,
nie zawierzymy mu w godzinie będącey,
ku temu od Ciebie będziem wspomożeni. |
|
Den Himmel und auch die Erden
Hast du, Herr Gott, gegründet;
Dein Licht lass uns helle werden,
Das Herz uns werd entzündet
In rechter Lieb des Glaubens dein,
Bis an das End beständig sein.
Die Welt lass immer murren. |
Niebiosa, takoż ziemie
dzięki Tobie, Panie Boże, maią osadzenie;
niechże nam światło Twoye świeci z dala,
niech sierce nasze miłością zapala
prawą do łaski, którą Twe wierzenie,
niechay trwale na krec czeka.
Niech świat szemra do wieka. |
| |
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (July, August 2019)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (August 2019) |
