|
Cantata BWV 180
Schmücke dich, o liebe Seele
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 180 - Przybierz, o duszyco umiłowana, przyodziewek galowy |
|
Okazya: 20 Niedziela po Święcie Zesłania Ducha Świętego |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
1. Coro |
1. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Flauto I/II, Oboe I/II (Oboe da caccia), Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Schmücke dich, o liebe Seele,
Laß die dunkle Sündenhöhle,
Komm ans helle Lieht gegangen,
Fange herrlich an zu prangen;
Denn der Herr voll Heil und Gnaden
Läßt dich itzt zu Gaste laden.
Der den Himmel kann verwalten,
Will selbst Herberg in dir halten. |
Przybierz, o duszyco umiłowana, przyodziewek galowy,
opuściwszy mroczny padoł grzechowy
wnidź ku światła iasności,
poczni świecić błyskiem wspaniałości;
przeto Pan pełny klemencyi a szczęsności
dozwala, iżbyś zaproszoną w gości była ninie.
Tenci, w Niebiesiech panować w możności,
pragnie sam w Tobie naleźć swe mieszkanie. |
| |
|
2. Aria T |
2. Aria (Tenor) |
|
Flauto traverso, Continuo |
|
Ermuntre dich: dein Heiland klopft,
Ach, öffne bald die Herzenspforte!
Ob du gleich in entzückter Lust
Nur halb gebrochne Freudenworte
Zu deinem Jesu sagen musst. |
Nuże, przebudź się, wszak Twoy kołacze Zbawca,
ach, roztwórz rychle wrota sierca!
Nawet, ieśli śród wiesiela urzeczenia
iedno na wpół urwane słowa zadowolenia
swemu Iesusowi powiedzieć ieś zdolna. |
| |
|
3. Recitativo e Choral S |
3. Recytatyw y chorał (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Violoncello piccolo, Continuo |
|
Wie teuer sind des heilgen Mahles Gaben!
Sie finden ihresgleichen nicht.
Was sonst die Welt
Vor kostbar hält,
Sind Tand und Eitelkeiten;
Ein Gotteskind wünscht diesen Schatz zu haben
Und spricht: |
Iako drogocenne poczty pożywienia świętego!
Nie maszci nics z niemi zrównanego.
Cóż nadto ziemie
wielkie ma znaczenie
bywa marnością a vanitas;
Dziecię Boga mieć ów skarb ma życzenie
a rzecze wonczas: |
|
Ach, wie hungert mein Gemüte,
Menschenfreund, nach deiner Güte!
Ach, wie pfleg ich oft mit Tränen
Mich nach dieser Kost zu sehnen!
Ach, wie pfleget mich zu dürsten
Nach dem Trank des Lebensfürsten!
Wünsche stets, dass mein Gebeine
Sich durch Gott mit Gott vereine. |
Ach, iako zmysły me maią łaknienie,
druhu człeczy, za Twemi dobrami!
Ach, iako częstokroć okryty łzami
wzdycham za owym pożywieniem!
Ach, iakież mam pragnienie
za Księcia Żywota napoiem!
Stałe mam życzenie, iżby członki moye
przez Boga z Bogiem miały połączenie. |
| |
|
4. Recitativo A |
4. Recytatyw (Alt)
|
|
Flauto I/II, Continuo |
|
Mein Herz fühlt in sich Furcht und Freude;
Es wird die Furcht erregt
Wenn es die Hoheit überlegt
Wenn es sich nicht in das Geheimnis findet,
Noch durch Vernunft dies hohe Werk ergründet.
Nur Gottes Geist kann durch sein Wort uns lehren,
Wie sich allhier die Seelen nähren,
Die sich im Glauben zugeschickt.
Die Freude aber wird gestärket,
Wenn sie des Heilands Herz erblickt
Und seiner Liebe Größe merket. |
Sierce me wewnątrz trwogę wraz z radością odczuwa,
boyaźń sie poyawia
skoro się nad Iego wielkością zastanawia,
skoro nie wie, iak się w taiemnicy owey odnaidywać
a iak przez rozum mieć działa tego dostoinego zgłębienie.
Iedno Duch Boży przez Mowę swą może nas nauczać,
iako tuć duszyce w możności mieć pożywienie,
teć przez wiarę maią dostać.
Aleć wiesiele bywa umocnionym
skoro sierca Zbawcy miewa uyrzenie
a umiłowania wielkości Iego doświadczenie. |
| |
|
5. Aria S |
5. Aria (Sopran) |
|
Flauto I/II, Oboe I/II (Oboe da caccia), Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Lebens Sonne, Licht der Sinnen,
Herr, der du mein alles bist!
Du wirst meine Treue sehen
Und den Glauben nicht verschmähen,
Der noch schwach und furchtsam ist. |
Słoince żywota, zmysłów światłości,
Panie, któryś dla mię wszem!
Uyrzysz dowody moyey wierności
a wiary nie odrzucisz ze wzgardzeniem,
chocia tać niemocna y boyaźliwa. |
| |
|
6. Recitativo B |
6. Recytatyw (Bas) |
|
Continuo |
|
Herr, lass an mir dein treues Lieben,
So dich vom Himmel abgetrieben,
Ja nicht vergeblich sein!
Entzünde du in Liebe meinen Geist,
Dass er sich nur nach dem, was himmlisch heißt,
Im Glauben lenke
Und deiner Liebe stets gedenke. |
Panie, day, iżby Twe prawe mię umiłowanie,
które Twe z Niebios sprawiło wygnanie
nie poszło na zmarnowanie!
Spraw, niech duch moy ode miłości spłonie,
iżby ku temu iedno, co niebieskim wezwane
miał we wierze nakierowanie
a o Twey miłości przemyśliwanie. |
| |
|
7. Choral |
7. Chorał (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Continuo |
|
Jesu, wahres Brot des Lebens,
Hilf, dass ich doch nicht vergebens
Oder mir vielleicht zum Schaden
Sei zu deinem Tisch geladen.
Laß mich durch dies Seelenessen
Deine Liebe recht ermessen,
Dass ich auch, wie itzt auf Erden,
Mög ein Gast im Himmel werden. |
Iesusie, Tyś prawym chleb żywota niebieskiego,
dopomóż, iżbym nie na zmarnowanie
alibo snać na szkodę zaproszenie
przyiął do stołu Twego.
Dozwól, iżbym przez owo duszne pożywienie
prawe o miłowaniu Twym miał poymowanie,
iżbym takoż, iak w świecie ninie
gościem mógł bydź kędy Niebios sklepienie. |
| |
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (August 2019)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (August 2019) |
