>
|
Cantata BWV 187
Es wartet alles auf dich
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 187 - Wszytko to Ciebie czaka |
|
Okazya: 7 Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
Erster Teil |
Pierwsza część |
|
1. Coro |
1. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Oboe I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Es wartet alles auf dich, dass du ihnen Speise gebest zu seiner Zeit. Wenn du ihnen gibest, so sammlen sie, wenn du deine Hand auftust, so werden sie mit Güte gesättiget. |
Wszytko to Ciebie czaka, iżbyś alimentum przydał onym w godzinie onych. A skoro im ono przydasz
zebranie uczynią, skoro dłoń swoyę roztworzysz będąć dobrością nasycone. |
| |
|
2. Recitativo B |
2. Recytatyw (Bas) |
|
Continuo |
|
Was Kreaturen hält
Das große Rund der Welt!
Schau doch die Berge an, da sie bei tausend gehen;
Was zeuget nicht die Flut? Es wimmeln Ström und Seen.
Der Vögel großes Heer
Zieht durch die Luft zu Feld.
Wer nähret solche Zahl,
Und wer
Vermag ihr wohl die Notdurft abzugeben?
Kann irgendein Monarch nach solcher Ehre streben?
Zahlt aller Erden Gold
Ihr wohl ein einig Mal? |
Cóż za stworzenia zawiera
ogromny okrąg światowy!
Na górskie szczyty spozieray,
tysiące przecie owych;
Czyż w rzekach sie nie mnożą?
Roją sie w ruczajach y morzach.
Ptacy w tysiącznych swych legijonach
aer przecinają kędy błonia.
Który nasyci takież mrowie
a który powie,
iż potrzeby jich spełnić w możności?
Jestli władca ku honorowi temu w dążności?
Czyż starczy wszystko złoto świata tego
na opłacenie jim posiłku chocia jednego? |
| |
|
3. Aria A |
3. Aria (Alt) |
|
Oboe I e Violino I all' unisono, Violino II, Viola, Continuo |
|
Du Herr, du krönst allein das Jahr mit deinem Gut.
Es träufet Fett und Segen
Auf deines Fußes Wegen,
Und deine Gnade ists, die allen Gutes tut. |
Ty Panie, Ty wieńczysz rok dobrocią Twą jedynie.
Balsam z błogosławieniem
spod stopy Twojej płynie
a klemencja Twoja tym, co wszemu dobro czyni. |
| |
|
Zweiter Teil |
Wtóra część |
|
4. Aria B |
4. Aria (Bas) |
|
Violino I/II all' unisono, Continuo |
|
Darum sollt ihr nicht sorgen noch sagen: Was werden wir essen, was werden wir trinken, womit werden wir uns kleiden? Nach solchem allen trachten die Heiden. Denn euer himmlischer Vater weiß, dass ihr dies alles bedürfet. |
Stąd nie winniście frasować sie rzeknąć: cóż będziem pożywać, cóż będziem pili, czymże sie odziejemy? Takież oto troski pogani miewają. Oto bowiem Ociec Wasz niebieski zna toć, iż potrzeba wam tego wszego. |
| |
|
5. Aria S |
5. Aria (Sopran) |
|
Oboe solo, Continuo |
|
Gott versorget alles Leben,
Was hienieden Odem hegt.
Sollt er mir allein nicht geben,
Was er allen zugesagt?
Weicht, ihr Sorgen, seine Treue
Ist auch meiner eingedenk
Und wird ob mir täglich neue
Durch manch Vaterliebs Geschenk. |
Oto Bóg troska sie o żywoty wsze,
w których piersi dech najduje sie.
Czy li nie daruje mi jedynie
czego wszem dał przepowiedzenie?
Pierzchacież, zmartwienia, Bożej wierności
oznaką toć, iż nie przypomni mię
a będzieć ona nowa skoro ranek zagości
za pośrednictwem darów oćcowskiej miłości. |
| |
|
6. Recitativo S |
6. Recytatyw (Sopran) |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Halt ich nur fest an ihm mit kindlichem Vertrauen
Und nehm mit Dankbarkeit, was er mir zugedacht,
So werd ich mich nie ohne Hülfe schauen,
Und wie er auch vor mich die Rechnung hab gemacht.
Das Grämen nützet nicht, die Mühe ist verloren,
Die das verzagte Herz um seine Notdurft nimmt;
Der ewig reiche Gott hat sich die Sorge auserkoren,
So weiß ich, dass er mir auch meinen Teil bestimmt. |
Skoro doń ja przypadnę z dziecięcia zaufaniem
a przyjmę z wdzięcznością, co Odeń ofiarowane,
nie ujrzę kresu przydanego dopomożenia
a widzieć rozliczenie będęć dla mię sporządzone.
Na nic zdadzą sie niepokoje, kres juże utrudzenia,
skoro sierce nadziei zbawione swemi sprawy zaprzątnione.
Na wieki Bóg obwity na sie zmartwienia bierze,
stąd wiemci ja, iż cząstka z nich mi przypadnie, szczyrze. |
| |
|
7. Choral |
7. Chorał (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Oboe I/II e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Viola col Tenore, Continuo |
|
Gott hat die Erde zugericht',
Lässts an Nahrung mangeln nicht;
Berg und Tal, die macht er nass,
Dass dem Vieh auch wächst sein Gras;
Aus der Erden Wein und Brot
Schaffet Gott und gibts uns satt,
Dass der Mensch sein Leben bat. |
Tako Bóg zrządził świata koleje,
iż zawżdy alimentum staje.
Na szczyty gór a padoły deżdż zsyła,
iżby ziemia bydłu trawę rodziła;
na ziemi chleba a wina stwarza
a do pełności nas nim obdarza,
iżby człek został przy żywocie. |
|
Wir danken sehr und bitten ihn,
Dass er uns geb des Geistes Sinn,
Dass wir solches recht verstehn,
Stets in sein' Geboten gehn,
Seinen Namen machen groß
In Christo ohn Unterlass:
So sing'n wir recht das Gratias. |
Dzięki dawamy, takoż modłów krocie,
iżby Onci przydał nam Ducha myślenia,
iżbyśmy posiedli dar wyrozumienia,
zawżdy w zakonie Twoim kroczyli,
jimię Jego wielkie sławili,
w Kryście wierni Jego sprawie,
stąd piejem dzięki prawie. |
| |
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (June 2019)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (June 2019) |
