|
Cantata BWV 75
Die Elenden sollen essen, daß sie satt werden
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 75 - Oto nędzarze winni pożywać |
|
Okazya: I Niedziela po Święcie Zesłania Ducha Świętego |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
Erster Teil |
Pierwsza część |
|
1. Coro |
1. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Oboe I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Die Elenden sollen essen, dass sie satt werden, und die nach dem Herrn fragen, werden ihn preisen. Euer Herz soll ewiglich leben. |
Oto nędzarze winni pożywać, iżby byli zaspokoionemi, a pytaiący o Pana chwalić Go będą. Sierca wasze winny żyć wiecznie. |
| |
|
2. Recitativo B |
2. Recytatyw (Bas) |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Was hilft des Purpurs Majestät,
Da sie vergeht?
Was hilft der größte Überfluss,
Weil alles, so wir sehen,
Verschwinden muss?
Was hilft der Kitzel eitler Sinnen,
Denn unser Leib muss selbst von hinnen?
Ach, wie geschwind ist es geschehen,
Dass Reichtum, Wollust, Pracht
Den Geist zur Hölle macht! |
Purpury godność iakimż wspomożeniem,
skoro iuże go niemasz?
Cóż pomaga nadmiar wielki zbytku ziemie
skoro wszytko, co przed oczyma,
musi przeminie?
Iakże pomagaią próżne sprawy zmysłowe,
skoro ciało nasze samo odyść gotowe?
Ach, iakże toć się dzieie śpiesznie,
iż żądze, blichtr, dostatek
ducha w piekło zsyła na ostatek! |
| |
|
3. Aria T |
3. Aria (Tenor) |
|
Oboe I, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Mein Jesus soll mein alles sein!
Mein Purpur ist sein teures Blut,
Er selbst mein allerhöchstes Gut,
Und seines Geistes Liebesglut
Mein allersüß'ster Freudenwein. |
IEzus moy wszytkim mym być winny!
Krwie Iego drogie suknem z purpury mym,
Onci sam dobrem mym nawirzchnim
a ducha Iego umiłowania zapał ogienny
słodszym nade wszystko mym winem. |
| |
|
4. Recitativo T |
4. Recytatyw (Tenor) |
|
Continuo |
|
Gott stürzet und erhöhet
In Zeit und Ewigkeit.
Wer in der Welt den Himmel sucht,
Wird dort verflucht.
Wer aber hier die Hölle überstehet,
Wird dort erfreut. |
Bóg obala a powyższa
pośród czasu a wieczności.
Który w świecie Niebios szuka
tamo wyklęcie go czeka.
Któż atoli tuć Ad przezwycięża
tamo będzieć zażywać szczęsności. |
| |
|
5. Aria S |
5. Aria (Sopran) |
|
Oboe d'amore, Continuo |
|
Ich nehme mein Leiden mit Freuden auf mich.
Wer Lazarus' Plagen
Geduldig ertragen,
Den nehmen die Engel zu sich. |
Biorę na się boleści me z weselem.
Któż śród niedoli Łazarzowych wielu
wytrwa w cierpliwości
ten wzięt będzieć do angielskiey społeczności. |
| |
|
6. Recitativo S |
6. Recytatyw (Sopran) |
|
Continuo |
|
Indes schenkt Gott ein gut Gewissen,
Dabei ein Christe kann
Ein kleines Gut mit großer Lust genießen.
Ja, führt er auch durch lange Not
Zum Tod,
So ist es doch am Ende wohlgetan. |
W międzyczasie Bóg zsyła czyste sąmnienie,
iżby krześciianin był w możności
zażywać wesela wielkiego z niewielkiey korzyści.
Prawie, Onci wiedzie przez długie niepowodzenie
ku śmirci,
iżby takoż dobrym bywało skończenie. |
| |
|
7. Coro |
7. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Oboe I e Violino I all' unisono, Oboe II e Violino II all' unisono, Viola, Continuo |
|
Was Gott tut, das ist wohlgetan;
Muß ich den Kelch gleich schmecken,
Der bitter ist nach meinem Wahn,
Laß ich mich doch nicht schrecken,
Weil doch zuletzt
Ich werd ergötzt
Mit süßem Trost im Herzen;
Da weichen alle Schmerzen. |
Wytwór boski musi być dobrze uczyniony;
skoro zaś smakować mi z kielicha,
smak gorzki przypisuie mu myśl licha,
niechay nie będęć cale przerażony,
gdyż, skoro skończenie,
będęć uraczony
słodkim sierca cieszeniem;
toć przegania wsze troski. |
| |
|
Zweiter Teil |
Wtóra część |
|
8. Sinfonia |
8. Symfonia |
|
Tromba, Violino I/II, Viola, Continuo |
| |
|
9. Recitativo A |
9. Recytatyw (Alt) |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Nur eines kränkt
Ein christliches Gemüte:
Wenn es an seines Geistes Armut denkt.
Es gläubt zwar Gottes Güte,
Die alles neu erschafft;
Doch mangelt ihm die Kraft,
Dem überirdschen Leben
Das Wachstum und die Frucht zu geben. |
Biedzi materia iedna
człeka krześciiańskiego:
skoro onci przemyśliwa o biedzie ducha swego.
Wierzy onci w dobrości Boga,
iż wszytka rzecz przez nią nowa;
aleć mocności nie stawa,
iżby wiecznemu żywotowi
przydać owoców, usłużyć iego wzrostowi. |
| |
|
10. Aria A |
10. Aria (Alt) |
|
Violino solo, Continuo |
|
Jesus macht mich geistlich reich.
Kann ich seinen Geist empfangen,
Will ich weiter nichts verlangen;
Denn mein Leben wächst zugleich.
Jesus macht mich geistlich reich. |
IEzus mię czyni zamożnym duchowo.
Gdym Iego ducha otrzymać w możności
nie będęć niczego iuże pragnąć nowo;
żywot moy będzieć dzięki niemu róść.
IEzus mię czyni zamożnym duchowo. |
| |
|
11. Recitativo B |
11. Recytatyw (Bas) |
|
Continuo |
|
Wer nur in Jesu bleibt,
Die Selbstverleugnung treibt,
Dass er in Gottes Liebe
Sich gläubig übe,
Hat, wenn das Irdische verschwunden,
Sich selbst und Gott gefunden. |
Który w IEzusie ostanie iedynie
ćwicząc się w sztuce wyrzeczenia,
iżby onci w umiłowaniu Bożym
wierząc ćwiczenia mnożył,
skoro ziemskie rzeczy przestaną istnieć
naidzie się w Boga towarzystwie. |
| |
|
12. Aria B |
12. Aria (Bas) |
|
Tromba, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Mein Herze glaubt und liebt.
Denn Jesu süße Flammen,
Aus den' die meinen stammen,
Gehn über mich zusammen,
Weil er sich mir ergibt. |
Moie sierce wiarę ma a miłowanie.
Przeto IEzusowe ognie słodkości,
z których me własne wzrosły,
przenikaią mnie do kości,
gdyż Onci wydaie się za mnie. |
| |
|
13. Recitativo T |
13. Recytatyw (Tenor) |
|
Continuo |
|
O Armut, der kein Reichtum gleicht!
Wenn aus dem Herzen
Die ganze Welt entweicht
Und Jesus nur allein regiert.
So wird ein Christ zu Gott geführt!
Gib, Gott, dass wir es nicht verscherzen! |
O nędzo, z którą zbytku nie maszci w równości!
Skoro z sierca wnętrzności
świat wszytki bywa wyrwany
a IEzus króluie iedyny
będzieć ku Bogu wiedzion krześciianin!
Day, Boże, niech od nas nie będzieć zamysł on pogardzany! |
| |
|
14. Coro |
14. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
|
Oboe I e Violino I all' unisono, Oboe II e Violino II all' unisono, Viola, Continuo |
|
Was Gott tut, das ist wohlgetan,
Dabei will ich verbleiben.
Es mag mich auf die rauhe Bahn
Not, Tod und Elend treiben;
So wird Gott mich
Ganz väterlich
In seinen Armen halten;
Drum lass ich ihn nur walten. |
Cóż Bożym dziełem dobre bywa,
tać dla mię ostoia prawdziwa.
Gdy droga pełna wyboiów,
nędzy śmiertelney, biady znoiów,
Bóg będzie,
iako Ociec z synem,
|ogarniał mię obięciem.
niechay więc On rządzi iedyny. |
| |
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (May 2019; January 2020)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (February 2020) |
